فرضیه پیروی از نفع شخصی در علم اقتصاد، بهدلیل توانایی توصیفی در پیشبینی رفتارها و دفاع هنجاری از کارآیی اقتصادی، جایگاه ویژهای دارد. اقتصاددانانی مانند آدام اسمیت استدلال میکنند که رفتار منفعتطلبانه، با هماهنگی نظام قیمتی، به تخصیص منسجم منابع و خیر عمومی منجر میشود.