رفاه تابعی از توان تولید یا ظرفیتهای تولید جامعه است. به این معنی که هر قدر ظرفیتهای تولیدی یک جامعه افزایش یابد، رفاه در آن جامعه افزایش خواهد یافت. در نگاه آدام اسمیت ظرفیتهای تولیدی جامعه نیز تابعی از دو متغیر تقسیم کار و انباشت سرمایه است؛ با این توضیح که در نگاه اسمیت تنها عامل محدودکننده پیشرفت فنی انباشت سرمایه بوده و از اینرو از بیان انباشت سرمایه درواقع تحقق پیشرفت فنی را دنبال میکرده است. براین اساس، در نگاه اسمیت رفاه جامعه نتیجه دو عامل تقسیم کار و پیشرفت فنی است و این دو عامل در …