هیچ چیز در هستی، معنایی ذاتی ندارد و انسان است که به هر چیزی معنا میدهد. مشکل آنجاست که این معنادهی، برای او بار روانی ایجاد میکند و دیگر نمیتواند به چیزهای معنایافته، چنان که هستند، بنگرد. این مشکل در رابطه ما با شغل هم به چشم میخورد. آنه هلن پترسون، روزنامهنگار مینویسد: «زمانی که درباره شغل از مفاهیمی مانند اشتیاق استفاده میکنیم، مانع از تفکر درباره آن به همان صورت که هست، میشویم. شغل تمام زندگی ما نیست.»