سفر همیشه برای تفریح و فراغت نیست و همیشه به جادههای سبز و دریا ختم نمیشود. سفر گاهی، دل سپردن به راههای نرفته و دنبال کردن آرزوها و امیدها در فرار از ترسها و تاریکیهاست؛ واقعیتی پنهان ولی آشنا برای آنان که در جهان سوم زندگی میکنند؛ سفری که با خداحافظی شروع میشود و خیلی وقتها سرانجامش مشخص نیست؛ مخصوصا اگر قانونی حکمفرما نباشد و هزاران تراژدی چون افتادن از چرخ هواپیمای آمریکایی یا غرق شدن در سواحل یونان یا گیر کردن در تله شهرک مصنوعی سربازان کرهشمالی تکرار شود.