در یک سیاست تجاری معقول، متنوعسازی مقاصد واردات و صادرات یک اصل خدشهناپذیر است. در عین حال توجه به توسعه تجارت با کانونهای ثروت و فناوری جهان اصل دیگر ی است که قطبنمای کشورها در مسیر رشد اقتصادی است. نگاهی به نمای بلندمدت تجارت ایران با اتحادیه اروپا نشان میدهد این قاره اگرچه زمانی یکی از مهمترین شرکای اقتصاد ایران بود، اما امروز دو طرف بهشدت از یکدیگر دور شدهاند؛ ضمن اینکه صادرات ایران به این قاره آنقدر کاهش پیدا کرده که به خردهفروشی شباهت پیدا کرده است.