صنعت پتروشیمی ایران در سال ۱۴۰۳ با ظرفیت اسمی ۹۶ میلیون تن، تولید واقعی 74.9میلیون تن و نرخ بهرهبرداری ۷۸درصد مواجه بوده است. این وضعیت منجر به ۲۲درصد ظرفیت خالی شده که زیانی معادل 10.5 میلیارد دلار را در پی داشته است. بخشی از این ناکارآمدی ناشی از تحریمهای بینالمللی و مشکلات صادراتی است، اما چالشهای داخلی مانند ضعف مدیریت، فرسودگی تجهیزات و سیاستهای نامناسب قیمتگذاری نیز در کاهش بهرهوری نقش دارند.