سقوط دمشق و پایان نظام سیاسی خاندان اسد در سوریه، تحول عمدهای در موازنه قدرت منطقهای و تغییر الگوهای دوستی و دشمنی محسوب میشود که طبیعتا با ترسیم صفبندیها و یارگیریهای جدید در خاورمیانه همراه خواهد شد. اگر نظم را الگوهای منازعه و همکاری میان بازیگران تعریف کنیم، فروپاشی نظم مستقر به سمت نظمیابی جدید در رهگذر تغییر توزیع قدرت میان قدرتهای شکلدهنده به جغرافیای منازعه حاصل خواهد شد.