سال 1393 نزدیک به 11درصد جمعیت ایران بالای 60 سال داشتند. یک دهه بعد در سال 1403 با 6درصد رشد این عدد به نزدیک 17درصد رسیده است و در مقابل جمعیت یک تا 5سال، کاهش 2 درصدی را نشان میدهد. فارغ از آنکه پیر شدن جمعیت چه تبعاتی بر اقتصاد، نظام سلامت و... دارد، این مقوله در سفر و گردشگری نیز اثرگذار است و موجب اقبال به شیوهای از گردشگری میشود که آن را تحت عنوان توریسم سالمندان میشناسیم. چرا گردشگری سالمندان هم برای دولتها و هم آژانسهای توریستی اهمیت دارد و باید برای آن برنامهریزی کنند؟