اولین بار که نام «محمدعلی بهمنی» را شنیدم سال 67 بود. آغاز سال دانشجو شدنم در دانشگاه اصفهان. چند سالی بود که جستهگریخته شعر میگفتم و هنوز درست و درمان با شعر امروز آشنا نبودم. تا بر حسب اتفاق کتاب «از پنجرههای زندگانی» به دستم رسید. کتابی مفصل و قطور از محمد عظیمی که گزیده غزل امروز ایران بود.