فقرسنجی با شاخص «اتاق»

وزن خانوارهای ساکن در واحدهای دارای 3اتاق نسبت به ساکنان خانه‌های کوچک و متوسط، در فاصله 1390 تا 1402 حدود 10واحد درصد افزایش یافته و به 54درصد رسیده است. ظاهر این جابه‌جایی بزرگ از خانه‌های کوچک، «بهبود دسترسی به مسکن مناسب» است؛ اما واقعیت این نیست. تغییرات سطح رفاه یا فقر با شاخص «تعداد اتاق‌های محل‌سکونت» نشان می‌دهد رشد هزینه مسکن طی 12سال باعث «بازگشت به خانه‌ پدری» شده است. «افزایش سهم خانوارهای 1و2نفره» و سبقت «تورم اجاره» از رشد درآمد، این افت‌ کیفیت زندگی را تایید می‌کند.