در ادبیات اقتصاد سیاسی، دیپلماسی فرهنگی یکی از ابزارهای کمهزینه قدرت نرم جوزف نای است که میتواند زمینهساز همکاریهای نهادی و اقتصادی پایدار میان کشورها شود. در شرایطی که روابط ایران با کشورهای آسیای مرکزی عمدتا در چارچوب ملاحظات ژئوپلیتیک و اقتصادی قدرتهای بزرگ تعریف میشود، دیپلماسی فرهنگی به یکی از معدود حوزههایی بدل شده است که امکان کنش مستقل، کمهزینه و پایدار را برای سیاست خارجی ایران فراهم میکند. این نوع دیپلماسی، برخلاف تعاملات رسمی سیاسی، نهتنها با محدودیتهای کمتری مواجه است، بلکه …