بی‌توجهی به «رشد»

بریتانیا، مانند بسیاری از اقتصادهای توسعه‌یافته، با نوعی پارادوکس روبه‌روست: انبوهی از قواعد و محدودیت‌های مالی در برابر اهدافی اندک و کم‌جان. نهاد ناظر مالی کشور به‌دقت مراقب اعداد و ارقام است، اما هیچ‌کس مراقب «رشد» نیست. نوآوری نه به‌عنوان یک راهبرد منسجم، بلکه صرفا در حد یک شعار باقی مانده است. نهادهایی که برای تضمین احتیاط طراحی شده بودند، اکنون به مانعی در برابر پیشرفت بدل شده‌اند.