یکی از نشانههای یک مدیر خوب، توانایی او برای واگذاری اختیار به دیگران است. واگذاری اختیار یک منطق قوی دارد: واگذار کردن برخی وظایف غیراستراتژیکتر به یک سطح سازمانی پایینتر باعث میشود وقت و انرژی مدیران برای رسیدگی به کارهای مهمتر و استراتژیک آزاد شود. این اقدام همچنین باعث میشود کارکنان توانمندتر شوند، ظرفیت تیمهای کاری گسترش یابد و افراد نیز اعتمادبهنفس و انگیزه بیشتری پیدا کنند. اما اگر تفویض اختیار تا این اندازه مزیت دارد، چرا در اغلب موارد طبق انتظارات پیش نمیرود؟