در حالیکه معادن ایران بهعنوان موتور محرک توسعه صنعتی شناخته میشوند، حلقهای پنهان اما حیاتی به نام لجستیک معدنی همچنان گرفتار ساختارهای ناکارآمد، کمبود زیرساخت و نبود حکمرانی یکپارچه است. این ناهماهنگی نهتنها هزینه تولید و صادرات را افزایش داده، بلکه ظرفیت رقابتی صنایع معدنی ایران را در سطح منطقهای و جهانی تضعیف کرده است.