در دنیای پیچیده کنونی، سازمانها دیگر نهادهای جدا و مستقل از جامعه محسوب نمیشوند، بلکه حلقههای واسط حیاتی بین فرد و جامعه هستند. این نقشآفرینی، انتظارات جدیدی را متوجه سازمانها کرده است؛ انتظاراتی که از خواستههای صرفا اقتصادی فراتر رفته و به سمت مسوولیتپذیری و پاسخگویی در قبال تاثیرات اجتماعی پیش میرود.