نظریه «مدیریت نگرانیها» چارچوبی روانشناختی است که توضیح میدهد انسانها چگونه اضطراب بنیادین ناشی از آگاهی به فناپذیری خود را مدیریت میکنند؛ این کار از طریق پذیرش نظامهای اعتقادی فرهنگی (مانند دین یا ملیگرایی) و تقویت عزتنفس انجام میشود، امری که به انسان احساس جاودانگی نمادین یا معنوی میبخشد. این نظریه برای فهم رفتار انسانی در بسترهای اجتماعی، دانشگاهی و سیاسی گوناگون، نقشی محوری دارد.