مناطق آزاد قرار بود دروازههای اقتصاد ایران باشند. موتور محرک صنعت و تولید و پلی میان داخل و خارج از کشور؛ اما اینگونه نشد و اهداف بر اساس برنامههای اولیه پیش نرفت. سه دهه از تاسیس مناطق آزاد کشور میگذرد اما این مناطق همچنان در چرخه واردات و سوداگری باقی ماندهاند. در بهترین حالت بسیاری از مناطق تبدیل به مکانهای گردشگری و پاساژ گردی گردشگران شدهاند و خبری از مناطق آزاد صنعتی و تجاری که بر سر در آنها نوشته شده نیست. در بسیاری از آنها زمین فروشی جای صنعت را گرفت و پاساژها بیشتر از کارخانهها …