ترافیک فلجکننده کلانشهرها، آلودگی هوا، اتلاف گسترده انرژی و افزایش هزینههای زندگی شهری، سالهاست به بخشی از زندگی روزمره شهروندان ایرانی تبدیل شده است. در چنین شرایطی، قطارهای حومهای بارها بهعنوان راهحل اصلی معرفی شدهاند؛ راهحلی که هم از نظر زیستمحیطی مقرونبهصرفه است و هم از منظر اقتصادی و اجتماعی توجیهپذیر. با این حال، پرسش اصلی همچنان بیپاسخ مانده است: اگر قطار حومهای اینقدر ضروری است، چرا توسعه آن اینقدر کند و پرهزینه پیش میرود؟