در سالهای اخیر، کاهش محسوس بارشها و تداوم خشکسالیهای بلندمدت موجب شده است که وضعیت منابع آبی کشور، بهویژه در کلانشهر تهران، به مرحلهای بیسابقه و نگرانکننده برسد. هرچند ورود مقطعی یک یا دو سامانه بارشی در برخی مقاطع زمانی، تا حدی افکار عمومی را از عمق بحران دور کرده است، اما شواهد علمی و دادههای محیطزیستی نشان میدهد که مساله آب در ایران بسیار عمیقتر و ساختاریتر از آن است که با چند رویداد بارشی موقت برطرف شود.