اساس این گفتار که «شرکت سهامی تنها در خدمت منافع سهامدار است» بر پایۀ درکی نادرست از ماهیت بازار شکل گرفته است. چنین درک نادرستی به پیدایش تصور وجود یک دوگانگی دامن میزند که مطابق آن میان مصالح جامعه از یک طرف و منافع افراد تشکیلدهندۀ جامعه - که بازار آن را نمایندگی میکند - از طرف دیگر یا تضاد وجود دارد (مطابق نظر سوسیالیستهای انقلابی) یا دستکم هماهنگی دائمی برقرار نیست. در نتیجه جامعه برای تداوم خود باید هر کجا که این ناهماهنگی محسوس میگردد قیودی را بر منافع افراد اعمال کند. بخش مهمی از فعالیتهای …