درک وضعیت فعلی شبکه بانکی ایران بدون در نظر گرفتن دو مولفه کلیدی امکانپذیر نیست: نخست، تحریمهای گستردهای که طی دو دهه گذشته، بهویژه از سال۲۰۱۰ به بعد، عملا دسترسی بانکهای ایرانی به بخش عمدهای از نظام مالی بینالمللی را محدود یا قطع کردهاند و دوم، روندی از خودتحریمی یا خودمحدودسازی داخلی که در قالب تعلیق یا عدم تصویب برخی لوایح مهم نظیر کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم (CFT) و کنوانسیون پالرمو مبارزه با جرایم سازمانیافته فراملی نمود یافته است. مجموع این عوامل سبب شده است که شبکه بانکی …