در جهان امروز، با هیاهوی نسبیگرایی اخلاقی و سیطرهی پوزیتیویسم حقوقی که جهان مدرن را به مجمعالجزایری از ارادههای متناقض بدل کرده است، و هر کس بنا به منافع و تجربه زیسته خود بر طبل آنارشیسم میکوبد، بازگشت به سرچشمههای فکری سنت کلاسیک، نه یک تفنن تاریخی، بلکه ضرورتی حیاتی برای فهم موقعیت تراژیک انسان معاصر است.