افزایش نرخ حاملهای انرژی، بهویژه بنزین، همواره یکی از حساسترین نقاط کانونی در اقتصاد ایران محسوب میشود؛ این امر نه صرفاً به دلیل هزینه مستقیم سوختگیری، بلکه به دلیل اثر دومینو و چندوجهی آن بر کل ساختار هزینههای زندگی مردم است. بنزین، به مثابه رگ حیاتی حمل و نقل، هرگونه تغییر قیمتی را به سرعت به لایههای زیرین اقتصاد تزریق میکند و مستقیماً بر قدرت خرید و معیشت خانوارها فشار میآورد.