به نظر میرسد با توجه به کلیدواژهی فوقالذکر، در کاهش یا افزایش قاچاق داوطلبانهی انسان از مبدأ ایران، وضعیت اقتصادی ایفاگر نقش تعیینکننده باشد. زیرا در یک اقتصاد پایدار و معمور، هیچکس برای «غمِ نان» وسوسه نمیشود که در مسیری چنین تاریک و به سوی آیندهای نامعلوم گام برداشته، و در نهایت از زندانهای پاناما یا هائیتی سر در آورد.