در ایران، تاریخچه صندوقهای بازنشستگی به اوایل دهه ۱۳۴۰ برمیگردد که سازمان تامین اجتماعی تاسیس شد و برنامههایی برای پوشش بیمهای کارگران ایجاد گردید؛ این سیستم عمدتا شامل برنامههای مبتنی بر مزایای معین است که به کارکنان اجازه میدهد که پس از سالها خدمت از مزایای بازنشستگی بهرهمند شوند.