میان پرده های توسعه در جمهوری اسلامی

توسعه در ایران پدیده ای دولت ساخته است و نیروهای اجتماعی کمترین مداخله را در آغاز و انجام آن داشته اند. نخبگان توسعه گرا در ایران توسعه را همچون پدیده ای مکانیکی می پنداشتند که اگر از بالا بر جامعه تحمیل شود؛کشور را خود به خود در ریل توسعه قرار می دهد؛ بی آنکه به آن بیاندیشند که توسعه پیش از ظاهر، باطنی دارد که متخصصان به آن عنوان الاهیات و متافیزیک توسعه می دهند. الاهیات امر پیشینی برای فیزیک توسعه محسوب می شود.