محمدرضا سلیمی، روانشناس و نویسنده، در کانال تلگرامی خود نوشت: «تداوم باور یا محافظهکاری مفهومی یک سوگیری شناختی است که در آن افراد بهشدت به باورهای اولیهی خود پایبندند، حتی اگر با شواهد قوی و متضاد با آن باورها مواجه شوند.
این پدیده، درواقع، نوعی «لجاجت ذهنی» در باورهاست؛ جایی که افراد تمایل دارند به باورهای پیشین خود بچسبند، حتی اگر نادرستی آنها ثابت شده باشد. درواقع، تداوم باور به این معناست که فرد حتی در برابر شواهدی که با باورهای او در تضادند، همچنان به آن باورها وفادارند.