یادداشت‌های علم، جمعه ۲۵ فروردین ۱۳۵۱

یادداشت‌های اسدالله علم: امروز هوا مثل بهشت بود و اتفاقاً خبر هم نداده اند که سر نهار بروم. من صبح زود فکر می کردم لااقل سه چهار ساعتی سواری بکنم. کار هم کمتر داشتم. با کمال اشتیاق لباس می پوشیدم، تلفن زنگ زد، مهندس علینقی اسدی... با صدای گرفته به من گفت: دکتر اسدی مرد. خیلی تعجب کردم، چون دیروز دکتر با من بود و از آن بیشتر متأسف شدم، چون فوق العاده مرد خوبی بود. با من آن قدرها آمیزش نداشت، چون سنش بیش از من بود و توافق اخلاقی زیاد نداشتیم...