کجایند آن دوستان مهربان که با آن‌ها در مقبره سعدی و حافظ و بازار به گردش می‌رفتیم

آن وزیر بزرگ خوب و دوست داشتنی میرزا محمد حسین که گفتگو با او لذت‌بخش بود و در خانه گشادهاش همیشه به روی من باز بود؟ کجاست آن سیدخراسانی کوچک، ارزشمند و همیشه خندان که هیچوقت در خانه محقرش به روی من بسته نمی‌شد و همیشه برای خدمت به من مشتاقانه آماده بود؟ کجاست، محمد علی، آن تاجر فربه و خوش‌رویی که مواظب من بود و در ۱۷۸۶ که اولین بار به شیراز آمده بودم کار‌های مرا سروسامان می‌داد؟