وقتی گروگان بودیم هر روز انجیل می خواندیم/مسیح به خاطر ما جان داد
بیست و هفتم ژوئیه ۵ مرداد - یکشنبهای آرام که موجب ملالم شد. احساس خستگی میکنم؛ نه خستگی جسمی، بلکه روحی و اخلاقی. روزی بی حادثه، اما بسیار ملالت بار به خاطر دسترسی نداشتن به کلیسا به خاطر نوشتن نامههای خانوادگی که هیچ چیز در آنها قابل گفتن نیست (و شاید حتی پست هم نمیشوند همان جا روی میز راهرو میمانند). اما به هر حال باید نوشته شوند خدا را شکر که تنها چیزی که مرا خسته یا ملول نمیکند حضور در محضر او با دعا و مراقبه است.