انقلاب فرهنگی، مجموعه رویدادهای مربوط به اسلامی سازی و پاکسازی دانشگاهها از دانشجوها و اساتید تحت عنوان «غرب زده» است. این اتفاق از میانه سال ۵۹ تا ۶۲ ادامه یافت. برخی از هواداران ایده انقلاب فرهنگی معتقد بودند که دانشگاهها محل عضوگیری و گسترش گروههای سیاسی از جمله چریکهای فدایی خلق و مجاهدین خلق شده است. مرحوم حسن حبیبی، شهید باهنر، عبدالکریم سروش و مرحوم ربانی املشی از چهرههای اولیه ستاد انقلاب فرهنگی بودند.