خداداد عزیزی در برنامهی زنده ورزشی فحشهای عامیانه میدهد و میخندد. پشیمان هم نیست و از کار خود دفاع میکند. مدیران رسانه، واکنش سزاواری نشان نمیدهند گویی اگر هدف دشنام، دشمنی سیاسی باشد، چه داخلی چه خارجی، فحاشی، مُجاز است و چه بسا شایستهی پاداش! وقتی که فرهنگ لمپنیسم به قلمرو سیاست سرایت میکند، فحاشی به ابزاری مشروع برای حمله به مخالفان تبدیل میشود و چهبسا از دیدگاه تندروهای سیاسی (در هر گروهی)، فحاشی به دشمن یک وظیفهی ملی، انقلابی و یا حتی مذهبی باشد.