«توسعه و پیشرفت» است که می‌تواند با ایجاد امید چون ریسمان نجات‌بخشی کشور را به جلو ببرد

از آنجا که نفع جمعی ایرانیان در توسعه و پیشرفت کشور است و همگان حول آن اتفاق‌نظر دارند، کمتر کنشگر منصفی است که به آینده ایران امیدوار نباشد، چراکه ظرفیت فوق‌العاده منابع و نیروی انسانی به شرط مدیریت صحیح می‌تواند کشور را در میان‌مدت به تعالی و توسعه برساند.