کاش میشد عکس مردمی را که در همه این سالها هربار به امید بهتر شدن اوضاع اقتصادی و اجتماعیشان پای صندوقهای رأی آمدهاند اما فقط پیش از انتخابات دیده شدهاند قاب کرد و جایی در معرض دید کسانی گذاشت که برای تصاحب صندلی قدرت میآیند. شاید برق امید را در چشمهای پیرمرد کشاورز، پیرزن عصابهدست، سرباز خسته، دانشجوی بیکار، مرد کپرنشین و زن خانهدار را ببینند و دلشان بخواهد کاری کنند تا برق این چشمها خاموش نشود.