با خود چه می‌کنیم؟

هر روز جنگلی را به مرتع و مرتعی را به زمین‌های خشک بدل می‌کنیم. با برنامه‌ریزی‌های نادرست، آب شیرین رودها را به نمک می‌آلاییم و سپس آوای غم سرمی‌دهیم که زمین شوره، سنبل برنیارد!