بهار در بهار

انتظار دیانتِ حداکثری از کسانی که خداوند آنها را مکلّف و مختار آفریده است، از سوی کسانی که بر جای خدای می‌نشینند و حکم به ردّ و قبول اعمال و نیّات بندگان می‌رانند، خود در زمره‌ دست‌درازی به دستگاه خداوندی است؛ گیرم به توجیه امر به معروف و نهی از منکر.