در تهران قدیم که امکاناتی برای سرگرمی و تفریح کودکان وجود نداشت، بازی «رفتم به صحرا» که از ریتم و آوای موسیقیایی کمک میگرفت غنیمت محسوب میشد. این بازی خیلی زود در دل کودکان تهران آن روزگار جا باز کرد و آوای هماهنگ آنها از هر کوی و برزن شهر به گوش میرسید.