امیرکبیر: دلم برای مهدعلیا می‌سوزد

«نکته‌ای که در نامه مهم است عبارتی است که امیر در مورد مردم به کار می‌برد با عنوان «مردم هرزه ایران»! واقعیت آن است که امیر مردم را خوب می‌شناخت، خاصه درباریان، رجال و دولتمردان را و مرادش نه عامه مردم بل رجال و دولتمردان است که از دیرباز چنین بودند؛ موقعیت‌طلب، ابن‌الوقت و پیوسته در حال چاپلوسی و دروغگویی.»