ادبیات سیاه و مسموم!

«برخی حامیان و مخالفان حکومت، گویی با این بدیهیات بیگانه‌اند. بنابراین، ادبیات کاملاً مشابهی در توصیف انعطاف به کار می‌گیرند! از نظر آنها پنداری مرغ در هر حال باید یک پا داشته باشد، حتی اگر بر سر آن مملکتی به کلی ویران شود!  برای آنکه در جامعۀ ما از سیاست اعادۀ حیثیت شود، اهل سیاست باید از سیطرۀ این ادبیات سیاه و مسموم و حاملان آن نجات یابند. این سطح از انحطاط بالاترین سطح آن است!»