مکانیسم ترجیحی طبیعت برای استخراج انرژی سیاهچاله را میتوان در «اختروشها» مشاهده کرد. اختروشها سیاهچالههای کلانجرمی با جرم میلیونها یا میلیاردها برابر خورشید هستند که توسط ابری صاف از گاز و غبار چرخان به نام «قرص برافزایش» احاطه شدهاند. این امر در مقیاسی بسیار کوچکتر توسط «ریزاختروشها» تکرار میشود؛ جایی که یک قرص برافزایشی از گاز و غبار، سیاهچالهای با جرم ستارهای در حال چرخش بسیار کوچکتر با جرمی بین ۱۰ تا ۱۰۰ برابر خورشید را احاطه کرده است.