شباهت‌های قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی

در مورد فرهنگ سیاسی آلمان و هم در مورد عراق یک نوستالژی از دست رفته وجود دارد. در فاصله بین استقرار سلطنت پارلمانی در سال ۱۹۳۲ میلادی و به دست گرفتن قدرت توسط حزب بعث در سال ۱۹۶۸ میلادی امکان لیبرالیزه شدن یا آزادی سازی عراق وجود داشت، اما حزب بعث آن را سرکوب کرد و با تحقیر به دوران پیش از خود نگاه می‌کرد. به موازات آن نیز نازی‌ها کودتای ۱۹۴۱ را جشن می‌گرفتند و به فضای بیش از حد لیبرال و بیش از حد آزاد دوران پیش از خود یعنی دوره وایمار با دیده تحقیر و انتقاد می‌نگریستند.