«شخصی وزیر میشود که مدیرعامل شرکتی بزرگ بوده است و مسائل را از منظر اربابرجوع وزارتخانه بررسی کرده است. با همان دید میخواهد بالای یک نظام ستادی و بوروکراتیک بنشیند. بدیهی است که چنین وزیری با توجه به تجربیات ارزشمندش و البته با توجه به فوریتهای روی میزش، مانند یک مدیرعامل تصمیم میگیرد و نه یک وزیر.»