پدر حسین نصر. مرد بسیار شریف و محترمی بود. اصلاً یک آدم ویژهای بود… این افراد آن زمان غالباً اطراف مرحوم ادیب بودند، با هم شعر میخواندند، دربارهی لغات بحث میکردند، و شام را با هم میخوردند. تا ساعتی از شب میماندند. بعد مرحوم ادیب در جای خاصی میخوابید تا فردا.