اگر سرنخ نوروز را بگیریم و پیوسته به گذشته بازگردیم میبینیم که نوروز همیشه هست یعنی تا جایی که عقل متعارف یاری دهد، نوروز دیده میشود. اگر در تاریخ چهارنعل به عقب برگردیم، در هر فراز و فرودی نوروز را میبینیم که چونان درخت سروی قد برافراشته و بر تلاشهای ما برای گشودن راز خویش خنده میزند. آدرس نوروز را از هر زمان که بپرسی، تو را به زمانی دیرتر از خود حوالت میدهد.