یک عکس یک روایت: سینما آتلانتیک

در روزگاری نه‌چندان دور، در قلب تهرانِ رو به مدرنیته، سینما آتلانتیک با شکوهی خیره‌کننده گشوده شد؛ بنایی پیشرو در خاورمیانه که به نماد عصر طلایی سینمای ایران بدل شد. آتلانتیک، با پرده عظیم و صدای استریوفونیک، نه‌فقط مکانی برای تماشای فیلم، که آیینه‌ای از رؤیاهای شهری در آستانه جهانی‌شدن بود؛ رؤیایی که در تب‌وتاب انقلاب ۵۷ در آتش سوخت و نامش به «آفریقا» تغییر یافت، اما خاطره‌اش هنوز روشن است.