«واقع آن است که ظریف یکی از نمادهای اصلی توجه و تاکید بر منافع ملی با استفاده از رویکردهای اصلاحطلبانه و صلحطلبانه بوده است؟ حضور ظریف و موفقیتهایی که در عرصههای گوناگون مدیریتی داشته، نفی رویکردهای افراطی همه جریاناتی است که تنش را به مدارا، جنگ را به جای صلح، برخوردهای سلبی را به جای رویکردهای ایجابی، قهر را به آشتی و سکوت را به گفتگو ترجیح میدهند. ظریف، اما هر زمان که وارد میدان کنشگری شده، عرصه را بر تندروی و انقباض و قهر تنگ کرده است.»