نظامنامه متحدالشکل شدن لباس، نوع پوشش را برای افراد ملت تعیین کرده بود. طبق این نظامنامه، لباس متحدالشکل موسوم به لباس پهلوی بود که شامل کلاه پهلوی و اقسام لباس کوتاه اعم از نیمتنه (یقه عربی یا یقه برگردان) و پیراهن و شلوار اعم از بلند یا کوتاه یا مچ پیچدار بود. طبق این نظامنامه بستن شال ممنوع بود و بالاپوش محدود به انواع پالتو میشد؛ بنابراین استفاده از هر نوع کلاه و سرپوش دیگر و پوشیدن عبا نیز ممنوع شد.