این نظریه همچنین چرایی سرعت بالای حرکت ستارگان در لبههای کهکشانها را توضیح میدهد. به باور گوپتا، در مرکز کهکشانها به دلیل تراکم بالای ماده، قوانین فیزیک مطابق انتظار عمل میکنند، اما در مناطق بیرونی که ماده کمتر است، ثوابت ضعیفتر میشوند و اثرات آلفا–ماده آشکار میگردد.