مقاله به تحلیل دوبارهٔ مفهوم «اسنپبک» و بازگشت اروپا به نقطهٔ صفر در دیپلماسی با ایران میپردازد. نویسنده با نگاهی زبانی و سیاسی، این بازگشت را هم نشانهٔ سختگیری و بیاعتمادی میداند و هم امکانی برای آغاز دوبارهٔ گفتوگو. در ادامه، به نقش دیپلماسی پنهان اروپا، تفاوت رویکرد واشنگتن و پاریس، و تلاش ماکرون برای احیای مذاکرات اشاره میشود. در نهایت، نتیجه گرفته میشود که با وجود تحریمها، بازی دیپلماتیک میان ایران و اروپا همچنان ادامه دارد.