نقد فیلم پیرپسر؛ پسر، پیر و هنر، ناتوان

«پیرپسر» نه فیلم، که سخنرانی‌ای‌ست با دوربین روشن؛ از زبانِ تصویر بی‌بهره است و تنها بر منبرِ شعار و گفتار تکیه دارد. احمد سلامیه در این یادداشت تند و گزنده، «پیرپسر» را نافیلمی می‌خواند که به‌جای نمایش، صرفاً خطابه می‌خواند و تصویری زشت و بی‌هنر از سینما ارائه می‌دهد؛ تصویری که به‌زعم او، نه با شاهنامه سازگار است و نه با زبانِ سینما.